Marktplaats

Dat hij vindt dat ik leuke kleren op marktplaats heb staan maar dat hij zich eigenlijk afvraagt waar ik die zwarte panty's vandaan heb die ik op de foto draag.
Argeloos typ ik netjes terug dat de prijs voor deze gaasbenen bij koopjesbeuker Zeeman zo laag is dat je zonder al je ribben af te moeten staan met alle aso-buurtkinderen ongestoord bankovervallertje kan spelen.
Maar of ik misschien dan nog een paar van die panty's thuis heb liggen die ik naar hem op kan sturen omdat er geen Zeeman in zijn dorp staat. Uit het beetje goedheid van mijn zwartgallig hart stem ik daar mee in, maar in plaats van de doorsnee marktplaatser die mij eerder te woord stond kreeg ik een berichtje terug van de aap uit de mouw: alle vorige mailtjes waren slechts omweggetjes geweest om mij uiteindelijk te vragen om mijn gedrágen panty. En dan het liefst ongewassen.
Hij had er elk onmogelijk bedrag wel voor over en ondanks dat materiële rijkdommen en pure hebzucht mij goed sieren kon ik enkel met opgetrokken wenkbrauw terugmailen: "Bah."

Of ik ook gedragen panty's verkoop, komt twee maanden later eenzelfde sokkenfanaat via marktplaats met de deur in huis vallen.
Onderzoek in verwijderde en verzonden berichten wijst uit dat deze mannen afzondelijk van elkaar opereren in fetish-wereld en het was op dat punt dat ik het idee kreeg dat deze mannen de panty's simpelweg over de stoel in de slaapkamer willen hangen opdat het lijkt alsof er een echte vrouw in het huis rondloopt. Ook deze maillotman kreeg dezelfde drie letters als zijn voorganger toegestuurd, maar nog voor ik goed en wel de hotmail-pagina had ververst diende de volgende dolleman zich aan die zijn oneerbare voorstellen verpakte in de vraag of hij mijn stiletto laarzen kon kopen mits ik akkoord ging met zijn twee voorwaarden. Rekening houdend met voorwaarden als alleen inclusief verzendkosten of mits de hakken nog in goede staat verkeren stuurde ik doodleuk terug dat ik zijn vorige mail misschien niet had ontvangen en wat die twee zaken dan waren.

Dat ik op hem moest gaan staan en hem er mee moest schoppen.

En doodserieus in uiterst nette taal meldde hij dat ik zelf mocht bepalen wanneer en hoe hard als het maar wel met die laarzen was. Op mijn "bah" werd als laatste strohalm geantwoord dat hij er veel meer voor wilde betalen dan de laarzen in kwestie waard zijn, maar seriously. People. I just wanna sell clothes!