Bluuurgh...wat een kutnacht.
Als dank voor het feit dat we gisteren twee dagdelen lang niet in Leeuwarden waren, werden we bij thuiskomst uit onverwachte hoek warm onthaald door nota bene de onderburen en hun verbaal aanwezige overactieve vrienden. Op welke bank en stoelen en met welke vorm van audio zij in vredesnaam hun bezoek verwachten te vermaken is mij een raadsel aangezien ze constant elkaars spullen stukgooien, maar onder de zelfbedachte vlag van "het is slechts ontzettend lawaaiige visite maar nog steeds níet een officieel feestje" meenden ze ons te slim af te zijn en vonden ze het dus niet nodig ons te informeren over dit irritante samenkomen en zaten we tot 4:00 's ochtend vast aan aanstellerig gekakel en monotone basstemmen met als klapstuk dat ze elkaar bij het afscheid oorverdovend schreeuwend tot ziens moesten wensen.
Wanhopig naar slaap heb ik met een koptelefoon op geslapen waardoor ik sowieso om het half uur wakker werd met een verlamde oost of westkant van mn gezicht en nu naast ernstig slaaptekort lijd aan een dubieuze vorm van nekpijn en dubbelgevouwen oren. Ergens midden in de nacht heb ik mezelf ook nog gered van een wisse verstikkingsdood omdat onrustig slapen en woelen niet samengaan met een ellendig lang koptelefoonddraad...maar dit alles natuurlijk niet zonder een paar keer de hele radio bovenop mn hoofd te hebben getrokken toen ik me op mn andere zij draaide.
Vervolgens reïncarneerde de mug op onze kamer wel een stuk of tien keer in dezelfde irritante mug die hij al was vóór ik hem had doodgeslagen en heeft hij me zodanig leeggeprikt dat ik me deze maand wegens tekort aan bloed niet eens kan veroorloven ongesteld te worden. Wee mij!
Maar ik baal er nog het meest van dat ik tegen een uur of 6:00 pas in slaap viel en dus door de wekker van 7:30 heensliep...speciaal gezet om vanaf die minuut non-stop de wasmachine zonder geluiddempende voetjes te laten draaien en centrifugeren als wedergebaar naar de onderburen.
"Oeps."
No comments:
Post a Comment