Tuesday, September 29, 2009

Halo


The Master Chief.

Anders dan zijn huiselijke omgeving doet vermoeden bekleedt hij overdag off duty de functie van boekensteun voor Star Trek dvd's, maar 's avonds red hij het universum van the Covenant in een eeuwige strijd om het geheime intergalactische wapen Halo.

Tenminste, totdat poes zich uitrekt en hem met een onhandige slaperige haal van de plank afveegt ^-^

Tuesday, September 22, 2009

Vlieg




"(...)en met ingang vanaf week 40 tot aan april 2010 zijn wij gevolmachtigd een avondvliegprogramma uit te voeren(...)"

Beetje een belachelijk lange tijdsperiode voor iets wat op onchristelijke tijden zoveel lawaai veroorzaakt, nietwaar? Het lef om dit dan tussen neus en lippen in een krantenberichtje van 4 regels te zetten.
En om je geluk en slapeloosheid overcompleet te maken, lees je na een Google-sessie het volgende:

"Vliegers moeten ook in het donker missies kunnen vliegen. Het vereist andere vaardigheden dan het vliegen bij daglicht, omdat er niet op zicht kan worden gevlogen. Om deze vaardigheden te trainen wordt er gedurende de winterperiode regelmatig 's avonds gevlogen.
Avondvliegen gebeurt anderhalf uur na zonsondergang, vooral in de periode oktober tot en met maart, wanneer het sneller donker wordt. De Koninklijke Luchtmacht, en dus ook Vliegbasis Leeuwarden, probeert het avondvliegen zo veel mogelijk te beperken.
Na 22.00 uur 's avonds mag er alleen nog geland worden, oefeningen mogen dan niet meer worden uitgevoerd. Bij avondvliegen worden grotendeels dezelfde routes gebruikt als overdag."


Na 22:00 mag nog worden geland.
Kun je het je voorstellen? Gemeente Leeuwarden?

Friday, September 18, 2009

Holy Stitch!



Holy Stitch zit stampvol standhouders en opgave is bij deze officeel gesloten! ^-^

Opgeven voor de tweede editie in februari 2010 kan inmddels wel alvast...en nu gaan we er eerst tegenaan voor eind oktober! ^-^

Friday, September 11, 2009

Bouwvakkers

Half 8 in den ochtend en ook al nemen wij geen centrale verwarming, mag onze balkonkast zowaar in ieder geval een gasbuis verwelkomen omdat onze knieperige woningstichting de hele santenkraam in één keer wil doen en ons dwongen die dag vrij te nemen en thuis te zijn om de simpele reden dat ze anders, en ik quote, gewoon je deur openbreken als je afwezig bent. Stipt 7 uur vanochtend draaide er een slecht overgeverfd rammelbusje onze straat in wiens aanwezigheid al direct een opstopping in ochtendrituelen veroorzaakte omdat je niet weet of ze dan meteen of echt pas om de afgesproken half 8 aan je deurbel hangen.
Momenteel sjokken er dus twee typische bouwvakkerkarikaturen door de flat waarvan één zich zoals te voorspellen kenmerkt door luid gewauwel, een blootgebukte bilspleet die onderlangs doorloopt naar een dikke pens en zn porem afgewerkt met één gouden oorbel terwijl zijn kluspartner zich manifesteert als een vers afgestudeerd joch met een kortgeschoren kop en twee enorme zeilen van flaporen waarachter een peuk zit geklemd. Uit de met goud bezaaide monden sijpelt niks anders dan Nederlandse top40 meebrullers, schuine opmerkingen en inhoudloze lullerij en logischerwijs worden de werkzaamheden gestaakt wanneer ze elkaar enkele woorden toe willen boeren of als er een stel tieten langs komt hobbelen.

En ik zal je zeggen dat ik een godsgruwelijke hekel heb aan servicediensten die hun diensten in je huis uit moeten voeren.
Het irritants is dat er door de firma Leegh van Hoofdt is besloten eerdergenoemde gasbuis per drie verdiepingen aan te leggen...wat voor mijn fundering vermorzelende bovenburen natuurlijk een prachtig excuus is om weer een volmaakte dag thuis te vertoeven, wat sowieso al het leeuwendeel van hun veelbewogen etmaal in beslag neemt. Voelen ze zich minder schuldig wanneer ze de godganse dag binnenvetten en versmelten met de op hun kont voorgevormde bank om treurige homeshoppingprogramma's kijken.

Ik onredelijk en intolerant?
Neuh. Ik ben het gewoon echt strontzat om hier te wonen.

Sunday, September 6, 2009

Tijd

Ik stapte laatst in een tijd vortex.
Niet iets wat je elke dag doet, maar aangestuurd door de onderdrukte Trekkie in mij wéét je gewoon dat het universum zin had in een sadistisch verzetje...en er verheugd op jou verbaasde gezicht eens lekker voor is gaan zitten.

Met het vergaren al dan niet rücksichtslos aftroggelen van zuurverdiende duiten hoog in het vaandel kent Marktplaats als onpersoonlijk knooppunt van digitale portefeuilles een keur aan kopers en verkopers.
Het hardleerse leeghoofd die steevast 5 euro inclusief verzendkosten biedt op een paar schoenen, de freak die je een keer in de zoveel tijd om je gedragen panty vraagt, het schraapsel van de natuur dat niet verder leest dan de neus lang is en na een geplaatst bod toch maar van de koop afziet omdat ze de advertentie van tien regeltjes niet helemaal hebben uitgelezen...
Als hartstochtelijke thuiswinkelaar met een bodemloos gat in de hand heb ik het groezelige papiertje met mijn TANcodes inmiddels aangeleerd op internetbankieren in te loggen en spoedbetalingen uit te voeren en zo liep ik tegen een goedkope tweedehands fiets aan van een handelaar die fietsen opknapte, die we dringend nodig hadden aangezien ons oude barrel onlangs een roestdood was gestorven.
De koop werd bevestigd, het gehucht Britsum werd gegoogled en na drie hobbeldijkjes en vijf schapen belden we aan bij de man van de fiets.
Man. Dachten we.
Want de deur ging open en een schor piepende puber van nog geen 14 jaar stelde zich correct en professioneel voor als de fietsenhandelaar en dirigeerde onze verstomde breintjes naar de tuin waar onze aankoop zich bevond. Als een rasechte marktman hield hij een loos babbeltje over het weer, verleidde hij ons tot een proefrit op de opgeknapte fiets, bazelde hij wat over de schande van het stelen van fietsen en tien minuten zaten we zwijgend en met vraagtekens boven ons hoofd naast elkaar in de auto naar huis.
Maar een paar dagen later meldde zich via datzelfde Marktplaats een koper voor onze oude televisie omdat wij zonder kabel zeer gevoelig blijken te zijn voor reclame en dus waren gezwicht voor een flatscreen HD tv, ook deze koop werd via de mail gesloten en op de afgesproken dag galoppeerde er ineens een glunderend kereltje van een paar turven hoog met een handvol verkreukelde bankbiljetten in zijn hand in onze portiek. Met zijn goedlachse, dikbuikige vader als achterban en chauffeur nam hij trots de televisie in ontvangst en betaalde ons met zijn plakkerige spaarcentjes.

Een tijd vortex.
I'm telling you.

Friday, September 4, 2009

King of Pop

Goodbye Michael.