Eigenlijk weet je best dat levenloze vilten diertjes je niks kunnen maken, maar een zwart schaap is altijd snel gevonden. Een zwart varkentje in dit geval.
Grote roze plukken wol liggen als oneetbare suikerspinnen over de tafel verspreid want vandaag is de dag dat ik met behulp van viltnaalden een veestapel aan biggen tot leven ga wekken. Omdat ik mijzelf misschien één keer, maar zeker niet twee keer aan dezelfde steen stoot heb ik mijn werkbank uitgerust met malletjes en bakjes zodat geen enkel wolhaartje of zijdevezel aan mijn oog kan ontsnappen en de wind zich er als samenzweerderige trawant niet mee kan gaan bemoeien. Trouw aan mijn paranoia verdenk ik elk afzonderlijk varken er namelijk van mij uit verontwaardiging dat ik ze constant prik een loer te willen draaien door weg te rollen op het moment suprême dat zijn viltlijf de viltnaald scheidt van mijn vlees, waardoor acupunctuur wordt toegepast op mn eigen vinger.
Ken je die scène in Ace Ventura waar hij door het oerwoud rent terwijl hij herhaaldelijk door de blaaspijpjes van vertoornde bosjesmannen wordt geraakt? Ik bedoel maar. Een viltnaald telepathisch bestuurd door een boos varken is er niks bij.
Cavia's zijn wat dat betreft het meest balorig. Ze willen bijvoorbeeld nooit alleen in een envelop en wanneer ik een van hen dan uitleg dat sommige klanten gewoonweg één vilten boerderijdiertje willen kopen trekt hij een van zijn kraaloogjes naar binnen en kijkt hij me, inmiddels dus onklaar voor verkoop, scheel als een otter aan. Uit onvrede laat hij dan een oor los die ik vervolgens lastminute voor de laatste brievenbuslichting aan zn halsstarrige kopje vast moet vilten en vlak voor ik de envelop dichtplak kijkt hij me uitdagend aan, bereid om maar liefst beide oren van zn lijf te ontkoppelen als ik zijn expeditie naar zn nieuwe eigenaar niet van een reispartner voorzie. Na een berispende dialoog met de onwillige cavia en een dreigement die het woord textiellijm bevat, houdt hij zich stil en moppert hij enkel zachtjes wanneer ik de bubbeltjes envelop voorzichtig aandruk om hem passend voor de brievenbusgleuf te maken.
Zelfgemaakte diertjes van vilt zijn ook echt.
Vind ik dan tenminste. En ik ook.
1 comment:
Hoeiiii! Ik vind jouw felted farm helemaal leuk...
De vilten beer op mijn blog heb ik niet zelfgemaakt hoor, is van een andere blog, maar ik vond hem zo mooi. Ik haak eigenlijk alleen maar. Ik heb wel sinds kort viltwol om te haken gekocht dus daar ga ik zeker ook wat mee doen.
Nou doeii
HP
Post a Comment