Onze bovenbuurvrouw met verstoord evenwichtsorgaan zet een angstaanjagend treffende gelijkenis neer met Stiffler's mum uit dertien in een dozijn film American Pie.
Ondanks dat ik haar een jaartje of 27 schat, bevindt ze zich qua uiterlijk in de tijdloze leegte totaan je midlife en probeert ze zich jammerlijk jong te houden door idem kleding te dragen en haar op de loer liggende kalende achterhoofd met hippe hoofddeksels te bedekken.
Samen met haar vriend, in het bezit van een gok waarvan je zou zweren dat hij volledig op zichzelfstaand is geëvolueerd rond zijn neus die al ver voor zijn celdeling was begonnen te groeien, is het een weerzinwekkend saai stel dat vroeg opstaat, slechts een kwartiertje booschappen doet per dag en moe van het saaipeil omhooghouden nog vóór tien uur 's avonds op bed ligt.
Neem nou vandaag.
Ik vraag me af of hun überhaupt opstaan als wij wakker worden, want het Trepak-lopen begint pas op het moment dat wij een voet naast het bed hebben gezet. Vervolgens heb je dan nog de hoop dat ze de portiektrap afhobbelen op weg naar hun denkbeeldige baan, maar als je dan onder de douche staat en je je vriend níet kan horen praten vanuit de huiskamer maar haar gestamp wél...dan weet je dat de bovenbuurvrouw weer een sufkutmarathon op de bank voor de boeg heeft.
Klopt. Ik heb dit eerder verteld...maar dan over de éx-bovenbuurvrouw die ook op de derde verdieping waar ze tegenwoordig woont al maanden niet meer werkt en met haar slaafse sukkelvriend als werkpaard en geldboom haar gesettelde schaapjes op het droge meent te hebben.
De vrouwen in het appartement boven ons hebben tot nu toe namelijk altijd een vrijwel identiek verval-cv en weten maar al te best dat vadertje tijd hun met de zweep achterna zit.
Botox for all!
update van 13:02
Sweet lord :S Er viel net serieus een pluimpje plafondpuin naar beneden toen zij een paar stappen zette! Het viel gewoon naar beneden!
No comments:
Post a Comment