Sunday, April 19, 2009

Huis

Als een logische handlanger van geluidsoverlast is nu dan ook het tijdperk aangebroken dat ons bedroevend excuus voor een woning kalmpjes aan uit elkaar begint te brokkelen.
Voorzichtigheid is geboden als je de glazen schuifdeur niet wilt ontsporen, wat tocht betreft zou je net zo goed alle ramen uit hun inmiddels gebarsten kunststof kozijnen kunnen slopen en om jezelf te beschermen tegen neerstortend plafondpuin is een paraplu aan te raden als je kleurloze bovenburen een paar centimeter gaan verzitten op hun kleurloze bank.

Het meest recente bewijs van verval bungelt sinds eergisteren uit de brosse keukenmuur die het toch al niet meer werkende vergeelde stopcontact er krampachtig van probeert te weer houden op de grond te storten door met twee moegestreden stroomdraadjes een soort van reddingslijn te vormen. Gelukkig drijft het arme stopcontact niet alleen in de zee van verloedering en achteruitgang, want twee kamers en een deur verderop hangt zn net zo vergeelde soortgenoot een kortsluitingsdood te wachten omdat we hem na het stofzuigen met muur en al meetrokken toen we de stekker eruit wilden halen.
En dat is slechts het tipje van de sluier.
Zo beschikken we namelijk ook over een onverplaatsbare vastgenagelde inbouwkast met doorgebogen plankjes die sluit met een veel te vaak geverfd magneetje waardoor hij dus bij het minste geringste loslaat en er voor zorgt dat bovenstaande stofzuiger er onherroepelijk uit dondert tegen een gasbuis aan die vreemd genoeg nergens op uitkomt. Als je de wc doortrekt heb je eerder het idee dat het water omhoog wordt getrokken en verder kun je uit de print op het loslatende behang opmaken dat de woonkamer eerder een driehoekige muur heeft dan een bouwplan verantwoorde rechthoek. En in een met drie soorten afzichtelijke steentjes betegelde badkamer waarin geen ruimte is gelaten voor ventilatie kan een stokoude haperende boiler met een voorliefde voor ijskoud water natuurlijk niet uitblijven.

En zo kan ik nog wel een uren doorgaan met het opsommen van oneffenheden waar we nota bene huur voor betalen, maar ik ben bang dat ik tijdens het typen een te constante trilling veroorzaak waardoor ik langzaam maar zeker voor betonmoeheid zorg.
Zucht. Stom huis. :S

5 comments:

Leremme said...

Misschien toch verstandig om een ander huisje te zoeken? als ik dat zo lees zou ik bang zijn voor instortingsgevaar.

Ennuh kijk uit, 220 volt door je lijf is niet fijn


Groetjes Merel

Anonymous said...

oei oei oei, levensgevaarlijk daar in Leeuwarden! ;o)
En daar betaal je dan huur voor....

Struinkunst by Lisette said...

Ha, ha, hoe herkenbaar maar in ons geval hebben we er nog voor betaald ook (als in gekocht). Maar... een paar weken een ondernemer door het huis laten razen en een steeds handiger wordende vriend deed wonderen...

Misschien wordt je hier weer blij van: er staat een verassing voor je op mijn blog

Lisette-Li said...

Jeej. Ik hou meteen op met klagen over de zoldertrap die nodig afgekrabd moet worden.... Dat je in zo'n aftakelende omgeving nog zulke mooie dingen kunt maken. Ik zou lamgeslagen worden door zoveel huisellende!
En trouwens, ik zie dat jij de jongere versie van onze kat Flan hebt! Grappige beesten zijn dat, hè!

diana said...

o jee ellende. gelukkig hoef je het niet aan iemand te slijten voordat je eruit wil. Soms is huur beter dan koop! Of je belt little Z natuurlijk ;)