Afgelopen zondag stond ik namelijk tot mn verkleumde enkels weggezakt in het rulle zand op de eerste editie van de Winterfair Berlikum, gehouden in een onverwachts onverwarmde manege omdat de kachelman simpelweg nooit op is komen dagen. Langzaam werd ik één met de steenkoude modder en kregen mn stramme pootjes het zelfs niet voor elkaar mee te hossen op de deuntjes van het shantykoor om warm te blijven.
Kortom, de overigens gezellige maar weinig warme Winterfair in Berlikum...
...waar mensen uitgerust met wintertenen en bevroren oogbollen zelfs bereid waren lauwe glühwein te drinken...
...er een Berlikums spinnetje over mn been kroop maar ik te verkrampt was van de vrieskou om actie te ondernemen en uit bittere nood hem maar heb geprobeerd weg te staren...
...ik mijn iglo had opgesteld naast Keunst & Kids uit Berlikum, outletstore voor kindermerkkleding en tevens de tippers van deze winterfair...
...het galmende shantykoor zich na elke set dankbaar liet omarmen door de warmte van de inmiddels stampvolle bar en zich volschonk met schuimige fusten bier waarna de geest van de orgeldraaier in de vorm van een hoempapa-orkest opstond om een belachelijk luidruchtige ode te brengen aan orgelmuziek in het algemeen.Ik kijk al uit naar de Winterfair in het WTC Expo. Verwacht ik toch op zn minst een heel peloton aan orgeldraaiende shantykoormannen.
Met elk hun eigen orgel.
1 comment:
Prachtig verwoord!
Post a Comment