Kraan

Het. Is. Warm.
Als de mussen van het dak vallen verwacht je dat de kraan als een vloeibare aorta door je zomerleven loopt en je door de verzengende hitte van de vies benauwde Hollandse zomer heen torst, maar helaas vindt onze verchroomde vriend het vermakelijk om enkel een alles behalve koud pisstraaltje water tussen zn zilvermetalen beentjes weg te laten lopen in deze tijden van belachelijke zonkracht.

Een doorsnee kraan hoort zonder weerwoord op commando een klets verkoelend water uit te spugen, maar net als voor elk seizoen heeft onze sadistische keukenkraan deze keer het volgende ergerlijk grapje in petto als stil protest voor al die keren dat wij hem opdragen te doen wat we zeggen als we de kraan opendraaien; het boycotten van het koude water. Je kan het onding liters water laten plenzen en nog kan je er bijna thee van zetten en een flepsig stroompje lauwwarm water op lichaamstemperatuur is simpelweg niet wat ik zoek als ik krankzinnig van hitte aan de ventilator verkleef en dus angstvallig elk streepje verschroeiende zon probeer te vermijden.
In het tegengestelde jaargetijde krijgt het stuk lood het aan de andere kant soms juist voor elkaar om bij voorkeur op de meest Antarctische dag van de winter de huichelachtige douchekraan bij het complot te betrekken en je temidden van het haren wassen te kastijden met een spervuur aan ijskoude pegels halfbevroren douchewater. Tot grote onaangenaamheid van je inmiddels dieprood ontstoken oogbol, omdat je niet kon voorkomen dat er een kloddertje agressief bijtende shampoo in je oog sijpelde toen je hysterisch gillend op de tast naar de kraan zocht om hem onmiddellijk uit te zetten.
Ook afwassen is elke keer weer een dansje met de afwasborstel waard omdat het warme water na een luttele 15 seconden wordt weggepest door het koude...welke dan absurd genoeg ruim 60 seconden koud blijft eer hij weer opwarmt. Erg frustrerend, omdat je in 15 seconden amper een lullig lepeltje kan afwassen en vette pannen niet met ijswater kunnen worden behandeld :S
De dikbuikige loodgieter die zn gereedschapsriem bóven zn buik droeg gaf na twee zelfgevraagde kopjes koffie de schuld aan wijlen een spinnetje die een of andere veer opstopte, maar ook nadat we het verdronken lijkje hadden verwijderd triomfeerden de samenspannende keukenkraan en zn achtelijke boilerhulpje immer als onoverwinnelijke waterterroristen in het huishouden.

En dat was reden 12785 om te verhuizen.
Echt wel.