Alweer

Anderhalve week. Meer niet.
Anderhalve week heeft het geduurd voor er nieuwe bewoners in de flat boven ons rondbeukten nadat saaie Annamaria en de geestdode Neus godzijdank zijn verhuisd.
Maar dan heb je toch in ieder geval anderhalve week lekker rust gehad zonder dat er met mokerslagen boven je hoofd wordt gelopen?
Natuurlijk niet. Niet als je in de één na slechtste asobuurt van walgelijk Leeuwarden woont en die anderhalve week dát je rust zou kunnen hebben werd opgevuld met borende luidruchtig fluitende bouwvakkers die cv kwamen plaatsen.
Geen dag rust dus, want de bouwvakkers zijn afgelost door de nieuwe bewoners.
Flauw.

Voor verhuizen in een verpauperende asobuurt geldt een wet: er komt altijd iets veel, veel, veel ergers voor terug.
Een gast die zn benen voor de gelegenheid heeft vervangen door betonnen golfbrekers.
Twee oerstomme aso's inclusief kutmuziek waar absoluut niet mee te praten/onderhandelen/overleggen valt en als braaksel van de natuur het idee hebben dat de hele portiek van hen is en niet aan tolerantie of concessie doen omdat die woorden simpelweg teveel lettergrepen bevatten en ze het dus gewoon ook al niet eens begrijpen.
Vier aso's in plaats van twee.
Studenten die wanhopig naar erkenning door medestudenten en vooral het andere geslacht denken dat ze elk weekend lawaaiige zuipfeesten moeten geven en "lekker gek" moeten doen omdat ze er anders niet helemaal bijhoren, wat eigenlijk best sneu is als je op die leeftijd nog steeds zo denkt.
De combinatie hyperactieve Jack Russel met lange nagels en laminaat. Met verlatingsangst waardoor het beest tijdens afwezigheid van de baas irritant hard begint te blaffen en huilen en het baasje in kwestie ontkent dat de hond dat doet en er niet bij nadenkt dat hij dan niet thuis is en dat dus uiteraard niet kan horen.

En ik heb het eerder geschreven, maar nadat wij in successie een maatstampende vioolspeler, Afke's tiental en een hinderlijk lelijk sexverslaafd stel van het lijstje hebben mogen strepen ben ik inmiddels de radeloosheid nabij en hou ik mn tot waanzin geïrriteerde hart vast voor het ongeluk wat er vanaf vandaag boven ons komt wonen...

En ik vind het gewoon niet eerlijk dat er zo snel al weer nieuwe vloervernietigers in die stomme flat boven ons zitten. Ik bedoel, in het blok beton tegenover ons trokken de volgende verhuizers er pas na ruim 7 maanden in.
Ik bedoel maar.
Zucht.