Herfst

Poes heeft iets nieuws.
En meestal wanneer poes weer ergens een nieuwe trend heeft opgeduikeld, past ze deze toe op mij.
Vanaf de boekenplank boven het bed met haar volle viereneenhalve kilo op mn middenrif springen terwijl ik slaap met als smoesje dat ze niet op de grond kan springen zonder een tussenstop op mij te maken.
Als een idioot mijn bungelende voet aanvallen en de sok eraf trekken als ze aandacht blieft om vervolgens in mijn blote voet een vijfkoppige vijand te zien die uiteraard ook met haar vlijmscherpe nageltjes moet worden vernietigd.
Haar sprong verkeerd calculeren en niet op mijn kussen, maar op mijn hoofd terecht komen.
Ook ditmaal vond mevrouw Sadistische Haarbal Op Mollige Pootjes het nodig mij bij haar meest recente nachtelijk experiment te betrekken en zit ik nu met een constant gapend gezicht versierd met luciferstokjes voor mn ogen achter de computer ietwat sufjes dit berichtje te tikken.

Hoe dan ook, het is herfst dus Hare Majesteit Poes heeft het 's nachts koud.
Was het eerder genoeg om precies in het midden van de deken in slaap te kukelen waardoor haar slapende vleesgeworden voedselverstrekkers met geen mogelijkheid meer een andere slaappositie in kunnen nemen omdat poes als een punaise de deken op een plaats weet te houden, word ik tegenwoordig in het holst van de nacht wakker van een ijskoud pootje wat mij onbehouden en onhandig op mn wang en in mn oog zit te tikken. Met een beetje mazzel is ze net naar de bak geweest waardoor ik er met een wit gepoederd gezicht tegen de ochtend uitzie alsof ik regelrecht uit een Frans kostuumdrama ben gestapt.
Vervolgens duwt ze haar dikke kop tegen de deken aan, graait ze ettelijke keren mis naar diezelfde deken waarbij ze met haar harige poepschep mijn gezicht nog een paar keer raakt, maar dan eindelijk opent de poort en kruipt poes onder de deken.
Lief, denk je misschen.
Totdat poes concludeert dat het zo koud is dat het niet genoeg is om ónder de deken te liggen, en besluit de ultieme warmte op te zoeken en met haar muffige zweetlijfje óp mijn blote buik te gaan liggen. Met haar prikkende snorharen in mijn gezicht. En haar omgekeerde knietje in mijn navel. Terwijl ze van genoegen met haar pootjes in mijn vlees begint te kneden. En ze de hele avond oorverdovend ligt te spinnen. En chagrijnig wordt als ik beweeg omdat er ruim vier kilo poes onder een broeierige deken op mn longen ligt te zoutzakken.

Lief, denk je dan.
Ach ja, dat is het ook wel :)