Friday, June 26, 2009

Michael Jackson

Ik weet eigenlijk niet precies waarom dit mij niet loslaat. Ik had helemaal niks met Michael Jackson.
Zijn bizarre clips vond ik geweldig, zn top40 deuntjes leuk muzikaal behang maar met alle respect was hij voor mij niet meer dan een constante stille factor in je muziekbeleving, een icoon maar ook een merkwaardig kwastje met een veelbesproken leven onderworpen aan tal van cosmetische grapjes die zo nu en dan weer in het nieuws kwam en waar het gros van muziekbewuste mensen mee is opgegroeid.
En toch schiet er elk kwartier weer even door me heen dat de met recht bekroonde King of Pop er plotseling niet meer is.

"Gek idee eigenlijk, dat alle beroemdheden die we nu kennen er op een gegeven moment niet meer zijn."
Soms denk ik dat wel eens hardop tegen degene die op dat ogenblik binnen gespreksbereik ligt, gewoon omdat het raar is je dat in de eerste plaats af te vragen terwijl je slechts de illusie hebt dat je deze legendarische personen kent.
Sylvia Millecam. Bart de Graaff. Herman Brood. Jos Brink. Pavarotti. Heath Ledger. En iconen die geschiedenis hebben gemaakt met hun hele oeuvre en na hun piek sluimerend zijn gebleven zoals bijvoorbeeld Farrah Fawcet, Isaac Hayes, Eartha Kitt en Bettie Page die onlangs zijn overleden.
En ook al zijn deze bijna mythische personen mijlenver weg en komt het bij lange na niet in de buurt van het moeten missen van een dierbare, het zijn voor jou vanzelfsprekende elementen op de achtergrond geweest in je jeugd en dankzij hen heb jij bij elke film en elk liedje eigenlijk wel een herinnering.
Mijn adem stokt elke keer echt letterlijk weer in mn keel als er op www.nu.nl een nieuwskadertje bovenaan staat met alleen een naam, leeftijd tussen haakjes en het feit dat des of gene is overleden.
En ik weet niet waarom, maar ik word er om de een of andere reden altijd gewoon benauwd van dat iemands leven simpelweg is afgelopen en dat dat voor ons slechts een nieuwsbericht is.
Met Percy Irausquin had ik het net zo erg als vandaag, en dat terwijl ik niet eens wist dat hij een modeontwerper was.

Nu ik dit zwaarbeladen en bijna verheerlijkende blogje overlees lijkt het alsof ik wel heel erg ben begaan met supersterren en befaamdheden.
Maar dat ben ik niet.
Ik vind het fenomeen alleen een beetje moeilijk te omvatten.

Dag Michael ^-^

2 comments:

camera said...

hello.^_^

Work and process Indie-ish.nl said...

Ik had/heb precies zo een gevoel en jij beschrijft het mooi. Bij Heath Ledger had ik het erger maar was echt fan van zijn films en hij was nog zo jong =S
Het komt erop neer dat overlijden of iemand verliezen gewoon een nare gedachte is en de dood bizar.