Theedoek

Hm. Naarmate de stapel theedoeken steeds meer vorm begonnen te krijgen, vond ik haar steeds schattiger worden, maar nu ze hier zo gestut door een rol cellofaan op de bank met een naar rechts hangend oogloos hoofdje bijna menselijk voor zich uit naar de kachel zit te staren en ik me realiseerde dat ik het doodgewaande achternichtje van Chucky heb gecreëerd, is ze eigenlijk alleen maar eng.
Maar nog enger is het feit dat ze sinds het maken van deze foto nog steeds op die bank zit...en dat je elk moment verwacht dat haar hoofd opeens jou kant opkijkt. Brr.