Vakantie

Ik kan niet kamperen.
De één kan niet een zuivere noot zingen, de ander kan zn tong niet rollen en ik kan gewoon echt niet kamperen.
Elke vezel in mijn verwende lijf verzet zich tegen primitieve buitenavonturen en mijn flutterige haar schiet bij voorbaat al in de afro-krul bij de gedachte aan kleffe ochtenddauw in een claustrofobisch krappe koepeltent. Ik ben hoogst misnoegd als ik naast boter ook modderige grassprieten op mn kaiserbrötchen smeer en om nog maar niet te spreken van de onweerstaanbere aantrekkingskracht die ik heb op elk stuk fauna wat meer dan vier poten heeft en bij voorkeur is voorzien van een enorme gifangel.

Kortom, ik kan niet kamperen en hieronder het bewijs...


...en we trappen af met een rustiek plaatje van Hannovers Münden, gelegen aan de Duitse sprookjesroute waar elk stadje aan een sprookjesfiguur is gekoppeld en wij in het thuishonk van de legendarische kwakzalver Doktor Eisenbart vertoefden...



...waar wij als perfecte toeristen een half uur lang de befaamde Wesersteen hebben aanbeden en gefotografeerd welke op het snijpunt is neergeploft waar de Fulda en de Werra samensmelten tot het waterige huwelijk dat de Weser heet...



...helaas bleek het alleen de verkeerde steen te zijn en was de echte Wesersteen zwaar beledigd...



...wij nog steeds niet snappen waarom klinkers uit de Nederlandse kentekens worden geweerd aangezien sneue woordmixjes de oerbasis zijn voor treurige humor, slechte grapjes en een doldrieste aanvulling op doorsnee vakantiekiekjes...



...het uit 1368 stammende en jammerlijk gerestaureerde Schloss Berlepsch bijzonder romantisch boven op een heuvel staat en daarmee overigens met drie koppen en zes schouders boven alle mogelijke trouwlocaties uitsteekt...



...maar ik zou zweren dat er iets bewoog in dat torenkamertje waardoor ik me bedacht omdat ik geen spontane grappig bedoelde stukjes van Igor, Repelsteeltje of de gepijnigde geest van Ludwig Hubertus von Berlepsch himself op mn bruiloft wil...



...ik op den verouderden camping waar je het exorbitante bedrag van één hele euro voor vier luttele minuutjes huiddoorborend douchewater moest neertellen nog maar eens probeerde of er eindelijk bereik was...



...waar wij in het restaurant hoogstpersoonlijk door Bill Clinton werden bediend...



...vriend heel braaf zijn deel van de vakantiedeal nakwam en mij in ruil voor het gigantische kampeer-offer van mijn kant eens in de zoveel dagen naar de bewoonde wereld zou tuffen zodat ik me enigszins kon opladen aan luxe en overdaad, in dit geval de hippe straten van Kassel...



...wij ons op Burg Hanstein uit 1070 helemaal tussen het harnasgekletter, getrappel van paarden en minstrelen in pofbroeken waanden...



...wij werkelijk nog nooit zo'n adembenemend uitzicht hebben gehad...



...en mijn galante metgezel in toepasselijk Braveheart-shirt mij er in deze idyllische setting nogmaals aan herinnerde waarom eerdergenoemde bruiloft juist met hem moet worden uitgevoerd...



...Duitsland er weer Obst-en-Gemüserig bij lag...



...en ik te midden van een verhitte woede-uitbarsting dan maar een paar meter verderop tevergeefs trachtte het gekochte en dus beloofde internet aan te zwengelen....



...waar mijn versleten voetzolen en ik van onze fatale fout hebben geleerd toen een eerder wandeltochtje naar een burcht uitdraaide op en twee uur durende omweg en ik tegenwoordig dus uit voorzorg bij de tent blijf als Expeditie Zoek De Stapel Stenen of Missie Waar Moet Die Ruïne Dan In Godsnaam Zijn op de planken staat omdat het resultaat van de speuronderneming altijd in het verlengde ligt van bovenstaande foto...



...maar was het ondanks mijn negatieve hellespuugsels al met al natuurlijk ontzéttend leuk en heb ik wederom de jaarlijkse week kamperen getrotseerd ^-^

Op naar volgend jaar.
En dat is al over 364 dagen. :P