Tuesday, February 2, 2010

Toveren

Ik heb lang nagedacht of ik dit blogje zou bloggen.
Niet omdat ik hiermee hoogstaannemelijk op diverse tenen ga trappen, maar ook omdat een kijkje achter de schermen zowel beledigend als onprofessioneel kan zijn. Voor hen die zich aangesproken voelen dan.
Ook ben ik naast gepassioneerde tirades over dagelijkse burenbeslommeringen nooit zo van de gevoelens op internet gooien, maar het zit me dubbeldik van links naar rechts en ondersteboven via elk kruisweggetje dwars en veroorzaakt zo'n onprettige onrust in mezelf dat ik er voor heb gekozen mijn hart toch te luchten.

Holy Stitch is geweldig.
Het is geweldig om te zien hoeveel paar vlijtige vingers zich met de meest originele webshops aanmelden. Hoeveel beginnende creatievelingen de zevenmijlssprong durven te wagen en gewoon twee dagen in het diepe springen met een evenement wat pas voor een tweede keer draait. Hoe standhouders er simpelweg een onvergetelijk weekend van maken door een hartsvriendin als standbemanning mee te slepen en na de beurs lekker uit eten te gaan om vervolgens een Leeuwarder hotelletje te pakken. Hoe onderling interessante netwerken ontstaan en er met zn allen voor een unaniem door bezoekers geprezen ongedwongen sfeer ontstaat tijdens de beurs. Lekker luchtig en relaxed ^-^

En natuurlijk zijn er kinderziektes. Natuurlijk gaat niet alles vlekkeloos. Natuurlijk leer je van de tekortkomingen van de vorige editie en probeer je je niet twee keer aan dezelfde steen te stoten.
Maar ik ben geen professional. Geen event manager. Ik heb geen organisatorische achtergrond. Geen diploma's. Ik wil simpelweg een evenement uit de grond stampen voor fröbelvriendelijk Friesland omdat daar schijnbaar behoefte aan was en ik handel puur op instinct en inlevingsvermogen met een gezonde dosis verstand en trouwe hulp van derden.

Ongetwijfeld ben ik het aanspreekpunt, helemaal waar. Maar net als elk normaal mens ben ik ook niet gevoelloos.
Kriebelt het mij ook van binnen als ik een potentiele standhouder benader die me vervolgens heel onklantvriendelijk per mail afbekt met een barse "Uit klantenbestand verwijderen.".
Kan ik knarsentandend de hele boel wel helemaal tot betonpuin slaan als mensen mij kleinerend toespreken over een obstakeltje omdat mijn voorkomen nou eenmaal niet geloofwaardig als leidinggevende of organisator is.
Kan ik ernstig uit mn spreekwoordelijke slof schieten als mensen op een betuttelende manier tegen me praten waarop ze ook niet tegen een andere 27-jarige zouden spreken.
Voel ik me verdrietig van binnen wanneer ik goed denk te doen door bedrijven te benaderen voor een cursus of workshop in ruil voor gratis reclame en vervolgens doodleuk teruggebitched krijg hoe ik erbij kwam haar om een gratis dienst te vragen en dat je een normale werkgever toch ook niet vraagt voor niks te werken.
Word ik onrustig radeloos als er wordt geklaagd over het aantal lege cellen en ik daarom als gulden middenweg besluit eendaagse cellen aan te bieden, wat ook weer niet goed is want dan hadden anderen ook liever een dan twee dagen wilen staan.
Steekt het mij dat het gewoon nooit goed is; zijn er op de eerste beursdag te weinig mensen, zijn er op de tweede dag genoeg mensen maar kopen ze niks.
Wordt mij de eerste rustige beursdag verweten dat er te weinig publiciteit is gemaakt terwijl het logischerwijs ook gewoonweg de animo kan zijn aangezien we het hier wel over Friesland hebben die in een crafty markt graag een hobbybeurs zien en bij handwerken nog steeds teddyberen en kaarten maken denkt.
Ik ben ook maar een mens. Niet iemand die het medicijn tegen overmacht heeft.

Nogmaals, de hoogtepunten achter de schermen van Holy Stitch zijn vele malen torenhoger dan de oneindig diepe dieptepunten en het betreft misschien niet eens 5% van alle aanverwanten die ik spreek...ze vreten alleen zo onnodig veel energie en het zit me dan zo dwars dat ik alleen maar iets leuks op poten probeer te zetten, maar dat sommigen het voor mij op gevoelsvlak simpelweg verpesten.

Mocht ik hiermee een afgedwaalde lezer beledigen, mijn excuses...maar het moest me echt even van het hart.
En het voelt al veel beter ^-^

8 comments:

vermiljoen said...

ik begrijp je volledig!!

Leremme said...

Ik ben geen standhouder, maar als ik alles zo lees denk ik wat moedig van je om zoiets op te starten, de durf om dit allemaal (als leek blijkt) te regelen, en dan zijn er mensen die zo tegen je reageren! Ik snap je frustratie heel goed! Ik hoop dat het je lukt om het het ene oor in te laten en het andere oor uit te laten... Succes ennuh ik vind dat je het super doet! Ik zou zoiets echt n iet durven

mamutopia said...

Bah, wat kunnen mensen toch vervelend zijn!! Ze weten vast niet beter, moet je maar denken. Succes ermee!

Lique said...

Meiske toch, dit is echt heel jammer dat dit zo gebeurd en gaat..

Dit is gewoon heel rot en jammer.

Ik vind dat je je uiterste best doet, de vorige editie van de Holy Stitch gewoon heel gaaf was!

Ik mail je nog even, goed?

Noni said...

Ach, het hoort erbij :P
En eigenlijk mag ik niet klagen, hoor, ik bedoel, er zijn natuurlijk veeeeeeeeeeel meer positieve punten dan negatieve...het feit dat ik ze in dit blogje heb uitgelicht maken ze alleen nog negatiever :P
Mensen blijven boven alles mensen en het zijn natuurlijk wel ruim 50 verschillende personen met allemaal verschillende karakters en verwachtingen...gulden middenwegen zijn altijd moeilijk te vinden.

Bedankt voor alle lieve reacties, als ik me al niet beter voelde, dan bij deze ^-^

Unknown said...

Zo!

Goed punt!

Punt.

Ozowiezo said...

Samenwerken - het blijft tobben! Maar alleen is ook maar zo alleen, dus ja, je stinkt er toch elke keer weer in ;-)

Ik vind heerlijk dat je zo eerlijk bent, volhouden!

En om dat kracht bij te zetten heb ik je genomineerd voor een Blog Award.. Lees mijn blog over het hoe en het waarom:
http://www.ozowiezo.nl/blog/?p=1985&langswitch_lang=en

Hendrickje said...

Hallo Naomi,

Ik heb je blog ontdekt door de nieuwsbrief en las dit stuk. Ten eerste ik vind het super dat jij dit initiatief hebt genomen. Je hebt toch de bajes twee dagen lang omgetoverd in een waar paradijs voor frobelliefhebbers.Ook deze tweede keer holy stitch heb ik onwijs genoten. tuurlijk denk je wel eens na over bepaalde zaken en vraag je jezelf af had ik het ook zo gedaan. Maar nu gelijk jou er mee lastig vallen dat doe je niet want het is al super dat iemand zijn nek uitsteekt. bovendien weet ik zelf wat er allemaal komt kijken bij het organiseren van een evenement en dat er altijd lui zijn die zeuren over iets.Waarbij je dan gelijk denkt , als je het zo goed weet doe het dan lekker zelf.

Nee hoor naomi je kan trots zijn op jezelf.Dikke pluim.

Hendrickje
de froulju fan rembrandt