Tegen beter weten in stonden we ook dit jaar weer op de Hobbybeurs in het WTC Expo in Leeuwarden.
Tegen beter weten in, want ook al is er in het kader van vernieuwing door de organisatie besloten af te stappen van het suffe "Hobbybeurs" en heet het evenement voortaan "Hobby & Vrije Tijd"...de diversiteit van kraampjes doet steevast niet aan vernieuwing mee en net als elk voorgaand jaar wordt elke afwijkende hobby nog steeds zonder enige twijfel verpletterd door de overduidelijke aanwezigheid van talloze scrapbookgiganten en kaartenkolossen.
Tijdens deze vierdaagse gaapmarathon hebben we ons daarom voornamelijk beziggehouden met tijddodende randzaken zoals de onmogelijke taak in één minuut tien bezoekers van onder de 30 jaar te spotten, tierend achter vluchtende oudjes aan rennen en ze de pepernoten afhandig maken die ze lekker hebberig bij je workshopstand hebben weggejat terwijl ze je standwaar daarentegen geen blik waardig keuren, aan geschminkte jongen op stelten van het jeugdcircus vragen of hij het dakje van de kraam met een plumeau schoon wil vegen en zo nu en dan "you missed a spot" zeggen...
En en al pret op Hobby & Vrije Tijd...

...waar als gekleurde lichtpuntjes in de kleurloze vergrijzing een zwerm Odd Owlies de bejaarde passanten vanachter een sloot viltkralen gadesloeg...

...vriend om zich tegen de constante blootstelling aan ouderdom te beschermen tegoed doet aan een pakje levenselixer met een rietje voor het geval ouderdom in dergelijke dichte concentratie een besmettelijke vorm aanneemt...

...deze vilten caviaatjes zich hopeloos afvragen wat zij de winkelende wereld in godsnaam hebben misdaan dat ze constant tot pulp worden geknepen of om nog onduidelijke reden op elkaar worden gestapeld...

...ik tijdens het demo-workshoppen zodanig voorovergebogen in slaap viel dat een plukje van mn pony verstrengeld raakte in het vilt en ik op een gegeven moment op de automatische piloot mn eigen haren in de armband mee zat te vilten, wat mij overigens erg deed denken aan die keer dat ik opstond en er zuchtend achter kwam dat ik mn rok alweer aan een viltproject had vastgeprikt met een viltnaald...

...waar de erfenis van datzelfde demoworkshoppen bestaat uit een hele kluit vilten armbanden en platte kralen die ik als voorbeeld iedere keer met de ijverige workshoppers meeviltte...

...en waar "schoonoma" op bovenstaande foto de precieze plaats aangeeft waar elke voorbijganger een onaangename struikeltje aan over heeft gehouden: een losliggende kabel maakte dat de een na de ander er overheen kukelde en vervolgens boos onze kant opkeek alsof wij de kabel hadden geplaatst. Dat het andere eind onder de stand van de overburen verdween en ze daar net zo goed over struikelden zag Oud & Grijs niet: dat was namelijk een kaartenkraampje. En dat is zaligmakend gebleken.
Ach. We hebben ons wel vermaakt, hoor.
Maar dan ruim 60 jaar te vroeg. :P