Op de regenachtige druildag dat we aan vriend en familie bekendmaakten in de bruidskano te stappen, lag er een morsdode witte duif op de binnenplaats. De absoluut on-romantische locatie waar we bovenstaande verblijdende annonce de wereld in zwierden was een eeuwenoude, tochtige gevangenis. En om het bruids-onheil tot in de merkwaardige puntjes te completeren, bleek de eens zo befaamde juwelier waar wij voor een koppeltje trouwringen een losgewrikte rib uit ons lijf op de toonbank wilden leggen met onmiddellijke ingang volledig failliet te zijn gegaan.
Geesh. Slecht voorteken, zou je denken.
Wij denken...we need a cake ^-^
Dit kanten cakeje met werkelijk krankzinnig mooie eetbare rozen staat als uitverkoren numero uno eigenlijk al in bikkelhard graniet gebeiteld, maar de wonderschone runner-uppers verdienen natuurlijk ook een klein applausje...
...zoals haar bijna identieke, gebloemde tweelingzusje...
...deze ge-wel-di-ge kleurencombinatie van dromerig mintgroen en een subtiel toefje hysterisch oranje...
...dit sprookjesachtige schilderijtje...
...en deze vulling. Geen twijfel over mogelijk :)
He. Just curious...door welke briljante bak-babe hebben jullie je bruidstaart destijds eigenlijk uit de oven laten toveren? :P
