Speeldoosjes

De vlag op het dak!
Alweer een deadline verslagen! Alweer brandplekken op mn vinger omdat het wollen draad er te snel langs ging! Alweer een lading speeldoosjes op de post! Alweer verrekend in de tijd! Alweer niet op tijd begonnen met koffers pakken! Alweer last van egocentrische buren die bruut je slaap verstoren net nu je morgen om 8:00 in de auto moet stappen! Alweer voorbereid op terugrijden naar Leeuwarden omdat ik waarschijnlijk alweer mn paspoort ga vergeten!

Dag Nederland...hallo Duitsland :)

Meer viltnaalden

Prik, prik, prik...nog steeds bezig met dezelfde bestelling...

De tafel ligt nu vol met een verzameling van halve schapen, varkentjes zonder snuiten, staartloze konijntjes, caviaatjes met te kort geknipte kapsels en koetjes zonder vlekken.
Gezellig.

Viltnaald

Tuurlijk.
Ik heb zonet per ongeluk, jawel, mijn haar met een viltnaald vastgevilt aan een viltcavia.

Niet piepen.

Buster heeft zichzelf sinds de bekendmaking van het weekendje weg van mn ouders al in zn pootjes zitten wrijven. Wekenlang heeft hij zn hese stembanden op klagelijk piepen getraind en zijn meelijwekkende houden-jullie-dan-niet-van-mij-als-ik-mijn-eten-er-gewoon-weer-uit-braak blik geperfectioneerd.
Maanden van tevoren heeft hij zijn rui op zitten sparen en gehoopt op warm weer zodat de statisch geladen huiskamer zijn loslatende haren lekker overal aan kunnen laten plakken. Avonden lang is hij knikkebollend wakker gebleven om een slaaptekort te stimuleren zodat hij zijn onvrede over deze leemte al jammerend op ons los kan laten.
En afgelopen weekend was het dan zover; donderdagmiddag stonden Buster en ik voor het eerst sinds een paar weken weer klaar voor de aanval tegenover elkaar.

Het begon al goed, want we roken naar katten.
Reden genoeg voor Buster om abnormaal debiel rondjes om de tafel te rennen, met zn onbehouwen staart twee glazen van diezelfde tafel te maaien en van enthousiasme een straaltje op het tapijt te wateren. Etenstijd was elke dag weer een langdurig feest omdat hij zich sindskort het recht heeft toegerekend alle zorgvuldig aangeleerde commando's door elkaar te halen en ons de schuld van zijn verwarring te geven. Nieuw in het assortiment Hinderlijke Trekjes is om direct na de laatste hap voer als een krankzinnige van buiten naar binnen te stuiven zodat nog niet doorgeslikte rijstkorrels als confetti door de woonkamer vliegen en zelfs tussen het toetsenbord zijn terug te vinden.
Maar het toppunt van het weekend was het feit dat malle Buster dankzij ouderdom en staar tegen de deur van de computerkast aanliep terwijl ik achter de computer zat, waardoor de deur ongenadig hard tegen mn hoofd aanbeukte. Toen ik omkeek zag ik Buster gniffelend wegsjokken en op het moment dat ik wilde vervallen in een scheldkannonade, stond hij zo onschuldig mogelijk kijkend achter me en had hij als zoenoffer een onsmakelijk takje met vogelpoep geapporteerd. Ieuw.

Buster en ik. Geen goede vrienden.

Varkentjes

Eigenlijk weet je best dat levenloze vilten diertjes je niks kunnen maken, maar een zwart schaap is altijd snel gevonden. Een zwart varkentje in dit geval.

Grote roze plukken wol liggen als oneetbare suikerspinnen over de tafel verspreid want vandaag is de dag dat ik met behulp van viltnaalden een veestapel aan biggen tot leven ga wekken. Omdat ik mijzelf misschien één keer, maar zeker niet twee keer aan dezelfde steen stoot heb ik mijn werkbank uitgerust met malletjes en bakjes zodat geen enkel wolhaartje of zijdevezel aan mijn oog kan ontsnappen en de wind zich er als samenzweerderige trawant niet mee kan gaan bemoeien. Trouw aan mijn paranoia verdenk ik elk afzonderlijk varken er namelijk van mij uit verontwaardiging dat ik ze constant prik een loer te willen draaien door weg te rollen op het moment suprême dat zijn viltlijf de viltnaald scheidt van mijn vlees, waardoor acupunctuur wordt toegepast op mn eigen vinger.
Ken je die scène in Ace Ventura waar hij door het oerwoud rent terwijl hij herhaaldelijk door de blaaspijpjes van vertoornde bosjesmannen wordt geraakt? Ik bedoel maar. Een viltnaald telepathisch bestuurd door een boos varken is er niks bij.

Cavia's zijn wat dat betreft het meest balorig. Ze willen bijvoorbeeld nooit alleen in een envelop en wanneer ik een van hen dan uitleg dat sommige klanten gewoonweg één vilten boerderijdiertje willen kopen trekt hij een van zijn kraaloogjes naar binnen en kijkt hij me, inmiddels dus onklaar voor verkoop, scheel als een otter aan. Uit onvrede laat hij dan een oor los die ik vervolgens lastminute voor de laatste brievenbuslichting aan zn halsstarrige kopje vast moet vilten en vlak voor ik de envelop dichtplak kijkt hij me uitdagend aan, bereid om maar liefst beide oren van zn lijf te ontkoppelen als ik zijn expeditie naar zn nieuwe eigenaar niet van een reispartner voorzie. Na een berispende dialoog met de onwillige cavia en een dreigement die het woord textiellijm bevat, houdt hij zich stil en moppert hij enkel zachtjes wanneer ik de bubbeltjes envelop voorzichtig aandruk om hem passend voor de brievenbusgleuf te maken.

Zelfgemaakte diertjes van vilt zijn ook echt.
Vind ik dan tenminste. En ik ook.

Swap!

There's a reason why this blog is in English; freshly discoverd via vanmarieke and already my favourite way of living: swaps! :)

Solution to boringness and shopping sprees and best online friend Gimme Your Stuff is a cultural exchange blog that pairs you up with others from around the globe to swap with. I luuuuuuv getting gifts...but giving them is even more satisfying :)
In for a swap? Anyone?


I OFFER:
handfelted crafties (check my website!)
merino wool yarns
pieces of both industrial and pressed felt
ribbons, lace, beads and buttons
printed fabrics (also vintage and retro)
booklets
pens 'n pencils
Kitsch Kitchen
Blond Amsterdam
bathroomwall stickers
cellphone straps
keychains
hair accessories (hairpins, hairclips, headbands etc)
little scarves
lipgloss
samplers (shampooing, bodylotion, moisturizers etc.)
earrings
cute hipsters (don't forget to send me your size then)
crafting magazines (Hobbyblad, Burda, Knippie etc)
crochet and knitting patterns
tea
Dutch delicacies (Haagse hopjes, liquorice, chocolate sprinkles)
loadsa candy/snacks!!


I'D LIKE TO RECEIVE
ANYTHING Animal Crossing (I love Baabara!)
ANYTHING Hello Kitty or Sanrio
sushi (from books to sushi shaped softies to smiling onigiri)
crafty things with retro prints
amigurumi (turtles, sheep, cats and geisha are my heroes)
chopsticks
origami paper
bento box items! (egg and rice molders, sushi grass, cupcake liners, mini-skewers, bento containers etc.)

additional info: I'm a European size 34, a European shoe size 37 and my favorite colors are orange, purple and green :)



Swaps. I'm hooked. :)

Mug

Met gepolijste angels vliegen ze als dartpijltjes op onbedekte lichaamsdelen af, prikken ze me met hun harpoenen tot op het bot en zorgen ze er als meesterstuk voor dat ik er de volgende ochtend uitzie als een vliegenzwam.

Het begon gisteravond toen ik niet naar een scherm keek waar een XboX-game op werd gespeeld, maar bij wijze van zappen over de muggenbultvrije schouder van mn vriendje meeloerde naar een potje Rollercoaster Tycoon op de pc.
Heel raar, maar het maakt niet uit hoeveel mensen er om mij heen staan; ik word altijd geprikt. Zoals gewoonlijk lag ik gisteren dus weer netjes in de eerste vuurlinie van de muggenkrijgsmacht en werd dan ook het hele potje lang belaagd door muggen waarvan je weet dat minstens de helft niet eens prikt uit honger maar uit puur sadisme of omdat ze boter-kaas-en-eieren met muggenbulten op mn huid willen spelen.
De flats in onze buurt staan, Joost mag weten waarom, nogal dicht op elkaar en dus wordt ons appartementje bij uitslaande temperaturen dankzij de wet van weerkaatsing aan beide kanten opgewarmd. Onnodig te vermelden dat de slaapkamer na een dag aanvoelt als de vlindertuin en dat de ijzeren veren in het matras zelfs brandmerken op je huid achterlaten. Ik prees het idee van mn vriend de kleine ventilator in de slaapkamer te zetten opdat het ding muggen weg zou blazen, zag dat hij het plan uitvoerde en viel sloom van het gif en high van de citronella in slaap.

Een gebroken nacht volgde en bij het opkomen van de zon lag ik al twee uur lang met wijdopengesperde bloeddoorlopen ogen naar het plafond te staren. Het vriendje rekt zich uit en geeuwt dat hij heerlijk heeft geslapen en zeker weet dat het is te danken aan zijn formidabele ventilator-project.
Ik kijk hem vernietigend aan met het Quasimodo-oog wat niet is dichtgezwollen van het angelgif en terwijl ik maar liefst 17 muggenbulten tel bijt ik hem toe: 'Heel fijn dat je volkomen zorgzaam de ventilator op ons richt om de muggen weg te houden, maar als jij verdomme draait in je slaap lig ik dus precies in de luwte van jou lijf...'

Jeuk. Ik heb jeuk. :S

Kakker

Ik zal hem Kakker noemen, omdat dat nou eenmaal is wat ie doet. Ik zou hem ook Keffer kunnen noemen omdat ie dat ook doet, maar daar heeft mijn reukorgaan wat in de eerste plaats dankzij hooikoorts al lijdt aan gedempte neusgaten tenminste geen last van.

Kakker is de lummelige nieuwbakken puppie van meneer en mevrouw Sneu uit de blog van 1 mei die diagonaal boven ons wonen. Onlangs heeft hun haarbal het fenomeen territorium markeren ontdekt en kakt hij zichzelf zondanig een slag in de rondte dat het inmiddels met poepvlekken gemazelde vloerkleed tijdens elke regenbui bij wijze van goedkope wasmachine over de waslijn wordt gehangen.
En niet alleen binnenshuis wordt er zo nu en dan een bolus gebakken maar vooral in onze portiek is Kakker net een tube tandpasta die je leegknijpt. Neem nou afgelopen week; zonder enige schaamte stond meneer Sneu toe dat Kakker een zacht kasteeltje bouwde in een hoekje van de portiek. Zichzelf met stank verdedigend lag dat ding een week lang in zomerse temperaturen te meuren totdat de reinigingsdienst van onze woningstichting hun emmertje sop kwam legen in onze portiek. De vijg werd opgemerkt, overgoten met bleekmiddel, nog iets verder in het hoekje geschoven en zonder blikken of blozen liepen de schoonmakers door naar de volgende flat.
Tijd verstreek en de keutel verschrompelde door de chemicaliën tot de grootte van een uitwerpsel van een kat. Toen op een goede dag schoonvader Sneu langskwam en schoonzoon Sneu erop wees dat er poezen hun behoefte in de portiek hadden gedaan antwoordde hij bang voor afwijzing van de schoonfamilie terloops "Ja, erg he?". Vervolgens verontschuldigde hij zich bij zn schoonpa voor het feit dat het vloerkleed bij de wasserette is en liepen ze in een staat van kunstmatige vriendschappelijkheid naar binnen.

Kakker. De reden waarom er een stabiele stank in de gang hangt en de trapleuningen tegenwoordig plakkerig zijn.

Odd & Woolly Mail & Win

Zo. Het typt wat ongelukkig met een ventilator die op standje Orkaan je haren tegen je verhitte gezicht aan zit te blazen, maar vanuit het oog van deze binnendeurse tyfoon meld ik jullie dat *tromgeroffel* Anita de Odd & Woolly Mail & Win van juni heeft gewonnen!

Nieuwe maand, nieuwe ronde, nieuwe prijzen...en meedoen moeilijk?
Nah, valt best mee.
Het snippertje inspanning dat je deze keer moet
leveren om in het bezit te komen van drie wollige caviaatjes naar keuze is simpel; zet je naam in een mailtje en stuur het ovv "Mail & Win juli" naar info@oddandwoolly.nl.
Aan het eind van de maand pen ik alle ingezonden namen op papiertjes en sukkel ik met de stapel naar beneden om hoofdkat Boris er hoogstpersoonlijk een winnaar uit te laten trekken : )

Ingezonden namen komen gedurende de maand juli op de Mail & Win pagina van www.oddandwoolly.nl te staan en mocht Boris je goed zijn gezind...dan neem ik direct na sluiting van de actie contact met je op.

Win, ik zeg win! :D

Pas op voor onverwachtse zomerse naaktheid van roodverbrande overburen die op hun balkon liggen te zonnen, wees het met mij eens dat airco-fabrieken de windkrachten van sir Francis Beaufort in de wind moeten slaan en ventilatoren eigenhandig met vijf schalen hoger moeten uitrusten...en o wat verheug ik me nu al op het onbedoelde aanzicht op de harige hangbuik van de buurman :S